Keep it rollin'

Vrijdag 22 april, van Albacete naar Requena (102 km, 929 hm)

Na de kou en de lange rit van de vorige dag, waren de weersomstandigheden nu beduidend beter. Door een leeg en soms wat deprimerend landschap bleef ik op hoogte en het leek een eenzame dag te worden, maar toen werd ik ingehaald door een groep van ongeveer 20 wielrenners. En dus besloot ik om even aan te haken tot vermaak van de wielrenners. "No motore?" "No no! Motore aqui", zeg ik terwijl ik me op mijn dij klop. Toen het wat langer bergop ging moest ik wel afhaken. Dan merk je dat de fiets, beladen met tassen en 3 volle bidons, zoveel meer weegt. Alsof je met een vrachtwagen een aantal sportauto's probeert bij te houden. 

Ik verblijf daarna in het stadje Requena, het hotel blijkt in de 16e en 17e eeuw de inquisitie te hebben gehuisvest. De inquisitie was een soort rechtbank die straffen oplegde aan mensen die in hun ogen niet katholiek genoeg waren. 

Zaterdag 23 april, van Requena naar Valencia (79 km, 702 hm)

De volgende ochtend verliet ik heelhuids Requena om naar Valencia te fietsen. Dat betekent van het plateau op een hoogte van 700 meter boven NAP, afdalen tot aan zeeniveau. Toen er nog 25 kilometer af te leggen was, had ik vanuit de heuvels een prachtig uitzicht over Valencia. Op naar de stad en de warmte!

Zondag 24 april, Valencia 

Rustdag in Valencia. Even lekker bijkomen in een leuke stad na een paar lange dagen op de fiets. Dus wat doe ik? Ik boek een stadstour. Op de fiets!

Op een witte opoefiets ga ik met een kleine groep en een gids van Verrassend Valencia fietsend van hotspot naar hotspot. Een hele leuke manier om een stad te leren kennen. Zo leerde ik dat het langgerekte park midden in de stad vroeger een rivier was. Na een overstroming in 1957 werd besloten om de rivier om de stad heen te laten lopen en werd van de oude rivierbodem een mooi stadspark gemaakt. Pak je gewoon even mee deze informatie. Graag gedaan!

Maandag 25 april, van Valencia naar Castellón de la Plana (95 km, 422 hm)

Met mooi weer fietste ik door Sinaasappellonië tussen de sinaasappelbomen waar het rook naar verse jus d'orange. Het was deze dag een beestenboel. Het begon met een klein suïcidaal slangetje of addertje, ik noem hem Ovide, die erg zijn best deed om onder mijn achterwiel geplet te worden. Met een ferme aanzet op de pedalen kon ik dat nog maar net voorkomen.

Niet veel later fietste ik door een natuurgebied met veel water, alwaar mij totaal onbekende vogelsoorten foerageerden. De vogels zijn wellicht ook op reis vanuit het zuiden naar het noorden. 

Toen ik later tussen de sinaasappelboomgaarden even stopte om wat te drinken schrok ik op van een steeds luider wordend gezoem. Over mijn schouder zag ik dat de lucht zwart was van de bijen. Dan nog maar even niet drinken! Snel de bidon terug in de houder en wegwezen hier, voordat de bijen het op mij gemunt zullen hebben. 

Dinsdag 26 april, van Castellón de la Plana naar La Ràpita (111 km, 691 hm)

De volgende dag was het alweer lekker fietsweer. De route liep dicht langs de kust. Ik wilde kilometers maken vanwege voorspelde regen de volgende dag. In tegengestelde richting kwam een jonge Spanjool die zijn eerste fietsreis maakte. Glunderend en enthousiast over zijn fietsavontuur stelde hij de ene vraag na de andere. Bij het wegrijden roept hij me nog na: "keep it rollin' man!". Haha! Superleuk, zulke ontmoetingen onderweg!

Woensdag 27 april 👑, van La Ràpita naar Salou (87 km, 391 hm)

Onder een zwaar bewolkte lucht, opgejaagd door naderende regen, ging de reis de volgende dag weer verder. Bestemming voor vandaag: Salou. In dit vakantieoord heb ik als 20-jarige met een aantal vrienden eens een week lang vertoefd. Een totaal andere vakantie deze keer. Salou viel me nu een beetje tegen. Het was er helemaal niet druk en de sfeer was een beetje tam. Om er het beste van te maken ging ik 's avonds championsleague voetbal kijken in een Engels sportcafé. In de rust maak ik een praatje met de man naast me. Dat moet toch lukken met mijn Engels. Het blijkt een Franse stukadoor, Davide, te zijn die alleen Frans spreekt. Mon Dieu, heb ik weer! Ik kende gelukkig meer Franse woorden en zinnen dan ik vooraf dacht, veel gelachen met de Fransoos in de Engelse kroeg in Spanje!

Donderdag 28 april, van Salou naar Sitges (66 km, 528 hm)

Vandaag een korte rit van 66 kilometer. Gek is dat, bij een rit van 110 kilometer begint het na 70 kilometer zwaar te worden. Bij een rit van 60 kilometer begint dat al na 20 kilometer. Ik was niet vooruit te branden! Of zal dat komen door het avondje voetbal kijken in Salou?

Wat ook niet hielp waren de koekjes die ik had gekocht. Na een goed ontbijt vooraf, eet ik tijdens het fietsen vooral koekjes, energierepen en snoep. En een koude cola voor de laatste 25 kilometer. Nu zag ik tijdens het eten van de koekjes op de verpakking sin azúcar staan. Geen suiker dus, wat heb ik daar dan aan? Een auto loopt toch ook niet op water? Het is gelukkig goed gekomen, ik ben op de bestemming. Morgen een rustdag, dan is het zaterdag nog maar 45 kilometer tot Barcelona!

Tot en met 28 april: 1.259,50 kilometer en 12.472 hoogtemeters