Happen en trappen

Zaterdag 21 mei, van Carpentras naar Manosque (82 km, 1.244 hm)

De vorige dag is Dave aangekomen in Carpentras en nadat de hotelmanager ons ervan overtuigde dat de openbare parking veilig is om de auto een aantal dagen te laten staan, besloten we te vertrekken voor onze ronde door de Provence. Vanuit Carpentras fietsten we in zuidoostelijke richting naar nationaal park de Luberon, een mooie route door een rotsachtige kloof met twee forse beklimmingen. Het was warm, wat heet, 32 graden op de thermometer. Na 82 kilometer was het nog even zoeken naar het hotel maar we vonden het.  

Zondag 22 mei, van Manosque naar Les Salles-sur-Verdon (60 km, 849 hm)

Deze dag een iets kortere route, het is maar net waar een slaapplek te vinden is. Na de Luberon ging het nu door de Verdon, weer een prachtig natuurgebied en weer was het heel warm. In de Verdon ligt een schitterend stuwmeer, waar veel vakantiegangers op af komen voor vertier op en naast het water. 

Zo'n 15 kilometer voor de beoogde bestemming nog een kleine tegenslag. Dave zette zoveel kracht dat van zijn pedaal een stuk af brak (uiteraard in een ultieme poging om mij te kunnen volgen, laten we het daar op houden). Fietsen met anderhalve pedaal is niet ideaal, maar hoe kom je op zondagmiddag aan een nieuwe pedaal? Nou, je vraagt het eerst aan de meneer van de plaatselijke fietsverhuur. Hij had er geen, maar stuurde ons door naar een volgende plek. En daar werd vervolgens op zondagmiddag een nieuw setje pedalen op de fiets geschroefd en zo konden we zonder veel vertraging onze route vervolgen. 

Deze goede afloop moest na aankomst natuurlijk gevierd worden en er werden bloemenvazen ingezet om onze dorst te lessen. Pas de problem.

Maandag 23 mei, van Les Salles-sur-Verdon naar Brignoles (82 km, 999 hm)

Op maandag was het niet meer zo heet als de vorige dagen, maar nog steeds een mooie 29 graden. Ook het parcours mocht er zijn. Ik had zelf in de app Komoot een route gemaakt, dus dat is dan toch maar afwachten. Ons hotel stond na 82 kilometer fietsplezier in Brignoles. 

Voor het avondeten hadden we een leuk restaurant gereserveerd en het eten was ook prima. Nog even afrekenen en dat kon bij mevrouw de kokkin. Blijkt deze lieftallige dame gewoon toeterlam te zijn! 

"Quatre.....vingt....deu?"

Ja mevrouw, 82 kilometer. 

"Pffffffffffffffffffffff"

Wel heel vriendelijk was dat ze ons nog een limoncello met ijs aanbood, terwijl ze verder over haar tong struikelde in al haar verhalen. Na een half uur was Dave het wel zat en in staat om weg te lopen, maar ik zag de lol er nog steeds wel van in. Toen konden we eindelijk afrekenen en terug naar het hotel. 

Dinsdag 24 mei, van Brignoles naar Lambesc (82 km, 935 hm)

De volgende ochtend bij het ontbijt hadden we alweer pret toen de Duitse buurman niet doorhad dat het rauwe ei op zijn bord nog niet gekookt was. We hadden de beste man natuurlijk best even kunnen waarschuwen, maar het was toch veel leuker om te zien hoe het ei werd getikt..

De rit ging voornamelijk in westelijke richting, dwars door het centrum van de stad Aix-en-Provence en eindigde voor ons in Lambesc. De B&B in Lambesc had een mooi zwembad voor een plons om af te koelen. 

Woensdag 25 mei, van Lambesc naar Carpentras (60 km, 250 hm)

Woensdag was alweer de slotetappe van onze ronde door de Provence. Het was inmiddels nog een fijne 25 graden en half bewolkt. Nog 60 kilometer fietsen, het tempo zat er lekker in, nog een paar pavés de chèvres (geitenpaden) en toen waren we weer terug bij het vertrekpunt van zaterdag. 

Donderdag 26 mei, Mont Ventoux part 2 (54 km, 1.801 hm)

Zat het er dan toen al op? Nee, zo dicht bij de Mont Ventoux, die kans konden we niet laten lopen en dus ging Dave voor het eerst en ik, na vorige week, voor de tweede keer de berg op. Met wederom mooi weer klommen we naar de top. Missie volbracht! Wel nog even veilig afdalen en toen zat de gezamenlijke fietstocht er echt op.

Vrijdag 27 mei, van Orange naar Les Tourrettes (66 km, 493 hm 🌬🌪)

Na het ontbijt ging Dave weer met de auto terug naar huis. Wat was het gezellig geweest! Voor mij de hoogste tijd om mijn reis ook weer te vervolgen. 

De fietsrit ging door de Rhônevallei noordwaarts. Kleine tegenvaller was de tegenwind. Die heeft hier een naam. Ik ken de Mistral als merk van surfplanken, maar zo heet de stormachtige wind die door de Rhônevallei van noord naar zuid zijn weg naar de Middellandse Zee zoekt, dus ook. 

Na 66 kilometer kromgebogen over mijn stuur, harkend tegen de wind, zocht ik mijn hotel op. Het was een typisch snelweghotel zonder receptie. Bij de automaat buiten kon ik mijn reserveringsnummer invoeren en kreeg zo een kamernummer en code door om de kamerdeur te kunnen openen. Prima hotel verder en gelukkig een restaurant op loopafstand, want verder was er in de omgeving helemaal niets. 

Zaterdag 28 mei, van Les Tourrettes naar Valence (27 km, 165 hm 🌬🌪)

Ik werd wakker met de beukende wind op de ramen. Toch besloot ik te vertrekken. Toen ik bijna de berm in werd geblazen en er afgebroken takken van een meter groot over de weg waaiden, wist ik genoeg. Ik hou het voor gezien en maak er een halve rustdag van. 

Tot en met 28 mei: 2.451,33 kilometer en 25.592 hoogtemeters