Naar huis

Maandag 13 juni, van Maastricht naar Leuven (93 km, 597 hm)

Vanaf Maastricht is het in principe nog drie dagen fietsen naar huis. Behalve als je een flinke omweg in de route legt natuurlijk. Door het Vlaamse land ging het naar Leuven, een studentenstad iets ten oosten van Brussel. Ik had een mooie binnendoorroute gemaakt over kilometers lange wegen van betonplaten tussen de akkers en weilanden langs dorpen met namen als Hoeselt, Geetbets en Lubbeek.

Leuven is een stad met ongeveer 100.000 inwoners, vergelijkbaar met een stad als Alkmaar. Vaak zijn deze iets kleinere steden leuker dan die hele grote: er zijn ook genoeg mooie historische gebouwen, voldoende winkelstraten en gezellige terrassen, maar doordat de stad niet zo groot is, is het ook lekker overzichtelijk. Leuven is dus zo'n pareltje in Vlaanderen. 

Dinsdag 14 juni, van Leuven naar Gent (88 km, 132 hm)

Ondanks dat ik de vorige avond heerlijk had gegeten bij restaurant Otomat, werd ik de volgende ochtend toch wakker met een gezonde eetlust. Ik kan gelukkig altijd goed ontbijten, wat handig is met zo'n reis want de calorieën heb je wel nodig. En dus liep ik vanaf het ontbijtbuffet naar mijn tafel met op mijn bord: een puddingbroodje, een pistolet, 2 bruine boterhammen, 2 cakejes, het nodige broodbeleg, een glas jus d'orange en een dubbele espresso. 

Bestemming voor de dag was Gent, wat in grootte een beetje tussen Leuven en Antwerpen in zit. Gent is ook een heel leuke stad, dus ik besloot om er een dag langer te verblijven. 

Woensdag 15 juni 

Woensdag was het mooi zonnig weer, dus ging ik in korte broek en t-shirt naar het centrum om meer van de stad te zien. Eerst naar het prominente kasteel dat midden in het centrum van de stad staat: Gravensteen. Voorzien van een klein radiootje liep ik van de ene zaal naar de volgende met alle informatie op mijn oor. Heel leuk gedaan en zeker een bezoek waard.

Dat gold wat mij betreft niet voor het Stedelijk Museum voor moderne kunst waar ik 's middags naartoe ging. Wat een domper! Veel lege muren, amper volwaardige kunstwerken. Eigenlijk voornamelijk wat tekeningen en schetsen. Ik stond binnen een half uur weer buiten. Dat kan je ook eens treffen. Ik had eigenlijk naar het stadsmuseum STAM gewild maar dat is op woensdag gesloten.

Je moet altijd proberen om iets negatiefs om te zetten in iets positiefs, en dus besloot ik dat dit een mooie gelegenheid was om dan maar wat langer op terras te gaan zitten. 

Donderdag 16 juni, van Gent naar Zierikzee (90 km, 139 hm)

Voor de tweede keer deze reis fietste ik Nederland binnen, na Maastricht op zondag nu in Zeeuws Vlaanderen. Deze keer om ook in Nederland te blijven. 

Zoals iedereen weet is Zeeland een provincie van water en dus ging de rit over dijken, bruggen en waar die er niet waren, met de veerpont. De eerste veerpont was bij Breskens en bracht me naar Vlissingen. Daarna fietste ik langs het Veerse Meer om met een volgend pontje overgezet te worden naar Kortenge op Noord-Beveland. Daarna nog over de indrukwekkende Zeelandbrug naar Zierikzee op Schouwen-Duiveland. Door de veerpontverbindingen en de bruggen werd het een heerlijke, afwisselende rit. 

Vrijdag 17 juni, van Zierikzee naar Leiden (100 km, 183 hm)

Via de Brouwersdam en de Haringvlietdam kwam ik in Zuid-Holland, waarna ik in het havengebied nog onverwacht een flink stuk moest omfietsen door een wegomleiding. Maar veerponten zijn er ook buiten Zeeland en zo stak ik de Maas varend over. De Maas, die ik in Frankrijk gezien heb als een klein riviertje, was nu een enorm brede stroom geworden waar grote vrachtschepen hun lading over vervoeren. 

Daarna fietste ik naar Delft, pakte nog een stukje Den Haag mee om vervolgens in Leiden de remmen in te knijpen. Even geen tijd om rustig aan te doen, want ik wilde nog naar Naturalis en dit mooie museum ging al om vijf uur dicht. Snel douchen dus, onderweg nog wat voedsel naar binnen werken tegen de ergste trek en zo stond ik keurig om kwart voor vier bij de entree van Naturalis. Ruim een uur is natuurlijk veel te kort om alles goed te kunnen bekijken, maar als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. 

Naturalis is zeker een plek om nog eens naar terug te keren. Al die opgezette dieren, groot en klein. Dan natuurlijk de enorme skeletten van de dinosauriërs en van de mammoet uit de ijstijd. Maar het meest fascinerende vond ik toch wel de zaal over de vroege mens. Het idee dat er een tijd was dat er meerdere mensensoorten tegelijkertijd op de aarde hebben geleefd, blijft toch bijzonder. 

Zaterdag 18 juni, finale: van Leiden naar huis (96 km, 166 hm)

De laatste keer bidons vullen, de laatste keer langs het ontbijtbuffet, de laatste keer uitchecken. Nog één fietsrit. Bestemming: thuis. Naarmate ik dichterbij huis kwam, begon ik steeds meer van de omgeving te herkennen. In Alkmaar at ik een broodje bij het station op een voor mij bekende plek. Daar zette ik de navigatie uit, vanaf hier weet ik het zonder ook wel te vinden. 

Toen ging mijn telefoon, mijn broer. We troffen elkaar bij Schoorldam en fietsten het laatste stuk samen op. 

En zo eindigde de fietsreis. De bidons konden in de vaatwasser, de fietskleding in de wasmand. Ik heb het de volgende dag niet nodig. 

Het is tijd om terug te kijken op een prachtige reis, die begon op 6 april met een vierdaagse trein- en busreis naar Sevilla. Onderweg heb ik bergen opgefietst, het warm gehad en ook wel koud, dagen achter elkaar tegenwind gehad in Zuid-Frankrijk, maar ook wel net zo vaak wind mee. Ik heb mooie steden gezien als Valencia, Barcelona, Lyon en Gent. Ik heb gekampeerd, minder dan vooraf gedacht, en overnacht in allerlei accommodaties. Ik heb in zee gezwommen, FC Barcelona zien voetballen en veel musea bezocht.

Nu, 4.000 kilometer verder, vijf kilo lichter en een schat aan ervaringen rijker, wordt het ook tijd om vooruit te kijken. Maar ook daarbij geldt: je kan niet alles vooraf weten. Soms is het beste om gewoon je navigatie te volgen, onderweg de route aan te passen en te zien waar je dan uitkomt.

Tot en met 18 juni: 3.967,25 kilometer en 33.906 hoogtemeters