De prins van Oranje

Maandag 9 mei, van Le Barcarès naar Béziers (85 km, 489 hm)

Na een paar dagen luieren bij het zwembad op de camping in Le Barcarès was het de hoogste tijd om weer verder te gaan. De benen voelden weer als nieuw en dat is lekker fietsen. 

Bestemming was Béziers, een mooie oude stad in het land van de Katharen, waar in 1209 een verschrikkelijk bloedbad heeft plaatsgevonden op bevel van de toenmalige paus en de plaatselijke bisschop. Waanzin is van alle tijden en de mens heeft nog weinig bijgeleerd. 

Dinsdag 10 mei, van Béziers naar Saint-Jean-de-Fos (74 km, 407 hm)

De volgende dag trok ik weer verder naar het noorden. Dat was ook zo ongeveer het enige wat ik wist, ik had niets geboekt. Gewoon lekker fietsen, de GPS volgen en om je heen kijken. Een heerlijke fietsdag met stralend mooi weer. 

Opeens voelde ik een scherpe prik in mijn onderlip, ik werd gestoken door een insect. Even vreesde ik een paar dagen lang niet normaal te kunnen eten en aangewezen te zijn op gepureerde groente uit de blender (hoe kom ik aan een blender en hoe neem ik deze mee?), maar het viel allemaal wel mee gelukkig.

Uiteindelijk vond ik een hotelkamer in Saint-Jean-de-Fos, aan de voet van de Cevennen en at ik een pizza op het dorpsplein. Je hoort weleens iemand over zo'n typisch authentiek dorpje in Zuid-Frankrijk met gekleurde huizen, smalle straatjes met kleine winkels waar antiek wordt verkocht. Die mensen hebben het over Saint-Jean-de-Fos, dat kan niet anders. 

Woensdag 11 mei, van Saint-Jean-de-Fos naar Cardet (68 km, 581 hm)

Vanuit Saint-Jean-de-Fos ging het de volgende dag verder in noordoostelijke richting door een prachtig stukje Frankrijk. Ik fietste over de D4 door een kloof langs een riviertje. Wat een mooie route aan de rand van de Cevennen!

Ik streek neer op camping Beau Rivage, een mooie camping in Cardet, gelegen aan een rustig riviertje met kampeerplekken in allerlei vormen en afmetingen. En een goed restaurant met Leffe op de tap. Santé!

Na het eten luisterde ik in mijn tent naar Radio 1 Langs de Lijn voor de ontknoping van de Eredivisie. Spoileralert: Ajax is kampioen!

Donderdag 12 mei, van Cardet naar Orange (76 km, 665 hm)

Goed geslapen, maar wel vroeg wakker. Dat heb ik altijd als ik in een tent slaap. En dus stond ik al om iets na kwart over 6 bij het riviertje te genieten van het mooiste moment van de dag, als de zon net op is en de dauw boven het water hangt.

Genoeg gelummeld, on y va! Spullen inpakken en ontbijt naar binnen, klaar om weer te fietsen. Ik maakte de doorsteek naar de Rhônevallei over glooiende wegen tussen de wijnranken. Nog even de Rhône oversteken en dan op naar Orange. 

Orange, was daar niet iets mee? U kent het waarschijnlijk van ons koningshuis, in ons volkslied gaat het over de Prinse van Oranje, ben ik vrij onverveerd. Dat Oranje gaat dus over Orange en is er verantwoordelijk voor dat het Nederlands elftal in oranje shirts speelt en dat we oranje tompoucen eten op Koningsdag. Overigens is Orange al meer dan 300 jaar in Franse handen. 

Vrijdag 13 mei, Orange 

Ik blijf hier een dag en ben erachter gekomen dat Orange veel meer is dan het voormalige prinsdom van ons koningshuis. Behalve dat het een gezellige stad is met leuke terrassen, heeft het ook één van de best bewaarde Romeinse theaters in Europa en een mooie Arc de Triomph, gebouwd door de Romeinen ter ere en glorie van de overwinning op de Galliërs (ja ik weet het, behalve dat ene dorpje van Asterix en Obelix). 

Op naar de Provence!

Tot en met 13 mei: 1.829,80 kilometer en 16.775 hoogtemeters